Eppie Remmers
Eppie werd op 25.1.1899 te Vlagtwedde geboren als 10e en
laatste kind van Fokke Remmers en Geppien Moorlag. Zij kreeg de roepnaam van
haar moeder.
10.1. Toen ze geboren werd was ze zo klein dat de
vroedvrouw dacht dat haar moeder haar wel niet groot zou krijgen. Ze werd wél
volwassen, maar bleef klein.
Ze was opgewekt en vol humor. Ze bleef lang jeugdig en zag
er lang jong uit. Zo trok ze belletje met dochter Eppie, tot grote pret van de laatste.
Ook ging ze eens samen met haar dochter de stad in. Er was een knaap, die het
tweetal maar bleef volgen, maar ze wisten hem kwijt te raken.
Een paar dagen
later ontmoette dochter hem op weg naar kantoor. Het bleek dat hij in moeder
geïnteresseerd was, want hij vroeg aan Eppie jr. waar haar vriendin woonde en of
ze nog vrij was.
Als jongste van het grote gezin had ze zo haar eigen
problemen en hebbelijkheden.
Als Karsien met zijn vrienden op stap ging na schooltijd liep
zijn jongste zusje vaak mee.
Karsien stuurde haar dan terug, maar Eppie liep op een
afstand toch mee. Dan waren ze zo ver dat Karsien zei: "Nou, loop dan maar mee." Zo kreeg ze
toch haar zin.
Als Eppie thuis moest helpen, bijvoorbeeld de vloer aanvegen, wilde
ze gauw klaar zijn om met haar vriendinnen te gaan spelen.
Ze veegde het vuil
dan onder de punt van de mat en zei dat ze klaar was. Haar moeder tilde de mat
op en zei heel laconiek: "Dat moet ook nog even weg".
Ze doorliep de openbare lagere school te Vlagtwedde en
wilde onderwijzeres worden, maar een vriendinnetje wist haar ervan te overtuigen
dat winkeljuffrouw veel leuker was.
Haar vader voelde daar niets voor. Duvelstoejager voor een
ander worden mocht niet, dus moest ze thuis blijven.
Later ging ze haar oudere zuster Leentje in 2e Exloërmond
helpen in de huishouding, in de winkel en met de opvoeding van het kind. Ze
droeg het jongetje zoveel rond, dat ze er scheef van groeide.
Op 20.07.1919 bracht ze in Vlagtwedde een dochterje Eppie
ter wereld. Ze trouwde met Klaas Weyl (geboren te Zwolle 9.10.1896), tegen de zin
van haar vader. Hij mocht Klaas Weyl niet.
Hij vond dat Eppie toch wel groot
werd. Eppie wilde haar ouders niet met haar problemen belasten en die zelf
oplossen. Haar ouders waren al oud en hadden een moeilijke tijd achter de rug.
Zo vertrokken, Eppie, Klaas en de kleine Eppie naar Zwolle en vestigden zich
daar. Klaas werkte er bij de spoorwegen. Gedurende de eerste jaren voelde Eppie
zich eenzaam en niet erg gelukkig.
Ze had zo'n heimwee naar Vlagtwedde dat ze
nauwelijks er naar terug durfde voor een bezoek. Later ontmoette ze in Zwolle
een andere jonge vrouw, die ook uit Vlagtwedde kwam. Toen ging het beter.
Op 30.11.1922 werd een zoon, Fokko, geboren. Klaas placht
zijn zoon voor te trekken.
Het was een moeizaam huwelijk. Klaas was een stugge,
onvriendelijke en jaloerse man.
Ze was een goede moeder, die altijd haar best deed de
jeugd van haar kinderen plezierig te maken. Ze was ook een goede huisvrouw. Ze breide, naaide en
las veel.
Ze was tevreden en klaagde nooit.
10.2. Ze was een goed mens, ze had veel voor een ander
over, ze was onbaatzuchtig. Ze heeft zichzelf altijd weggecijferd. Ze heeft
niet de dank gekregen, die zij daarvoor had verdiend.
Dit wil niet zeggen,
dat zij op "dank je wel" zat te wachten.
10.1. Ze was een strikte moeder. Ze werd boos als je loog.
6.3. Ze kon fel uitvallen tegen haar man en die beklaagde
zich ook wel eens over het moeilijke karakter van zijn vrouw.
10.1. Van haar kleinkinderen heeft ze intens genoten. Klaas
had niet veel interesse in hen, nam ze b.v. nooit op schoot.
De kleinkinderen
vonden Eppie modern, wilden bijvoorbeeld liever met haar dan met hun eigen moeder kleren
kopen.
Toen ze 73 jaar oud was moest ze geopereerd worden aan een
hersentumor. Erna heeft ze nog een jaar geleefd, in huis bij haar dochter Eppie
en haar gezin.
Schoonzoon Jan, met wie ze heel goed overweg kon en de kleinkinderen hebben haar toen weer leren spreken en schrijven.
Ze stierf op
21.1.1973 te Zwolle op bijna 74-jarige leeftijd. Ze werd begraven in haar
geliefde Vlagtwedde, naast haar ouders, Betsie en Hero.
Gezin Weijl-Remmers
Kinderen Eppie en Fokko
Eppie
Eppie en onbekende
Nageslacht
Eppie Remmers Vlagtwedde 25.1.1899-Zwolle 21.1.1973 gehuwd met Klaas Weijl
Zwolle 9.10.1896- Zwolle 5.12.1982 (voorman-rangeerder bij de NS)
Fokko en Willy
Zwolle Algemene begraafplaats Meppelerstraatweg
'Brief Zwolle december 1933
mooie huisje zag, waar ze zoo zuinig voor is geweest, en
waar ze niet heeft mogen wonen,
't Kwam haar zoo toe. Maar, al denk en tob je er
nog zoo over, 't is voorbij en dan mogen wij nog dankbaar zijn, dat we
U allebei nog mogen hebben en U dat U nog zoovelen overhoudt die U allen met de
dezelfde liefde aanhangen. U kunt er beiden goed tegen hè?
Klaas zei dat U er
beiden zoo goed uitzag. Na nieuwjaar kom ik bij U. de eerste week na nieuwjaar,
dan heeft Eppie nog vacantie.
Ze moet 8 Jan. weer naar school. Ik kom maar zoo
aan, maar in elk geval voor de 8ste..
't Vriest al weer hè? 't Is te hoopen dat 't niet weer zo
koud word dan laatst. Hoe is 't met Uw handen moeder, hebt U de kou er ook weer
zo in?
Ik weer zoo in de voeten, en alle dagen zoo'n kiespijn 'k Zal ze maar
laten trekken, er zit toch anders niks op.
Zoo is 't ook niks en ze zijn
allemaal stuk en als er maar een beetje tocht in komt, is 't al weer mis.
Moeke
mijn cactus is al uitgebloeid, zou 't hier te warm zijn dat hij zoo vroeg bloeit?
Mijn clivia zit nog geen knop in.
Hoe is 't bij Betsie en Karsie, zeker ook
alles goed hè? Ze zullen 't wel druk hebben met die korte dagen, en zooveel vee
te voeren en drinken geven.
Ziezoo, nu is de brief alweer vol, nietwaar?
Nu Vader en Moeder, houd U maar dapper hoor, en dan tot
ziens.
De hartelijke groeten.
Klaas, Eppie, Eppie, Fokko.