Eppie Remmers

Eppie werd op 25.1.1899 te Vlagtwedde geboren als 10e en laatste kind van Fokke Remmers en Geppien Moorlag. Zij kreeg de roepnaam van haar moeder.
10.1. Toen ze geboren werd was ze zo klein dat de vroedvrouw dacht dat haar moeder haar wel niet groot zou krijgen. Ze werd wél volwassen, maar bleef klein.
Ze was opgewekt en vol humor. Ze bleef lang jeugdig en zag er lang jong uit. Zo trok ze belletje met dochter Eppie, tot grote pret van de laatste.
Ook ging ze eens samen met haar dochter de stad in. Er was een knaap, die het tweetal maar bleef volgen, maar ze wisten hem kwijt te raken.
Een paar dagen later ontmoette dochter hem op weg naar kantoor. Het bleek dat hij in moeder geïnteresseerd was, want hij vroeg aan Eppie jr. waar haar vriendin woonde en of ze nog vrij was.

Als jongste van het grote gezin had ze zo haar eigen problemen en hebbelijkheden.
Als Karsien met zijn vrienden op stap ging na schooltijd liep zijn jongste zusje vaak mee.

Karsien stuurde haar dan terug, maar Eppie liep op een afstand toch mee. Dan waren ze zo ver dat Karsien zei: "Nou, loop dan maar mee." Zo kreeg ze toch haar zin.

Als Eppie thuis moest helpen, bijvoorbeeld de vloer aanvegen, wilde ze gauw klaar zijn om met haar vriendinnen te gaan spelen.
Ze veegde het vuil dan onder de punt van de mat en zei dat ze klaar was. Haar moeder tilde de mat op en zei heel laconiek: "Dat moet ook nog even weg".

Ze doorliep de openbare lagere school te Vlagtwedde en wilde onderwijzeres worden, maar een vriendinnetje wist haar ervan te overtuigen dat winkeljuffrouw veel leuker was.
Haar vader voelde daar niets voor. Duvelstoejager voor een ander worden mocht niet, dus moest ze thuis blijven.
Later ging ze haar oudere zuster Leentje in 2e Exloërmond helpen in de huishouding, in de winkel en met de opvoeding van het kind. Ze droeg het jongetje zoveel rond, dat ze er scheef van groeide.
Op 20.07.1919 bracht ze in Vlagtwedde een dochterje Eppie ter wereld. Ze trouwde met Klaas Weyl (geboren te Zwolle 9.10.1896), tegen de zin van haar vader. Hij mocht Klaas Weyl niet.



Hij vond dat Eppie toch wel groot werd. Eppie wilde haar ouders niet met haar problemen belasten en die zelf oplossen. Haar ouders waren al oud en hadden een moeilijke tijd achter de rug.
Zo vertrokken, Eppie, Klaas en de kleine Eppie naar Zwolle en vestigden zich daar. Klaas werkte er bij de spoorwegen. Gedurende de eerste jaren voelde Eppie zich eenzaam en niet erg gelukkig.
Ze had zo'n heimwee naar Vlagtwedde dat ze nauwelijks er naar terug durfde voor een bezoek. Later ontmoette ze in Zwolle een andere jonge vrouw, die ook uit Vlagtwedde kwam. Toen ging het beter.

Op 30.11.1922 werd een zoon, Fokko, geboren. Klaas placht zijn zoon voor te trekken.
Het was een moeizaam huwelijk. Klaas was een stugge, onvriendelijke en jaloerse man.
Ze was een goede moeder, die altijd haar best deed de jeugd van haar kinderen plezierig te maken. Ze was ook een goede huisvrouw. Ze breide, naaide en las veel.
Ze was tevreden en klaagde nooit.

10.2. Ze was een goed mens, ze had veel voor een ander over, ze was onbaatzuchtig. Ze heeft zichzelf altijd weggecijferd. Ze heeft niet de dank gekregen, die zij daarvoor had verdiend.
Dit wil niet zeggen, dat zij op "dank je wel" zat te wachten.

10.1. Ze was een strikte moeder. Ze werd boos als je loog.
6.3. Ze kon fel uitvallen tegen haar man en die beklaagde zich ook wel eens over het moeilijke karakter van zijn vrouw.
10.1. Van haar kleinkinderen heeft ze intens genoten. Klaas had niet veel interesse in hen, nam ze b.v. nooit op schoot.
De kleinkinderen vonden Eppie modern, wilden bijvoorbeeld liever met haar dan met hun eigen moeder kleren kopen.

Toen ze 73 jaar oud was moest ze geopereerd worden aan een hersentumor. Erna heeft ze nog een jaar geleefd, in huis bij haar dochter Eppie en haar gezin.
Schoonzoon Jan, met wie ze heel goed overweg kon en de kleinkinderen hebben haar toen weer leren spreken en schrijven.
Ze stierf op 21.1.1973 te Zwolle op bijna 74-jarige leeftijd. Ze werd begraven in haar geliefde Vlagtwedde, naast haar ouders, Betsie en Hero.


Gezin Weijl-Remmers



Kinderen Eppie en Fokko


Eppie


Eppie en onbekende


Nageslacht
Eppie Remmers Vlagtwedde 25.1.1899-Zwolle 21.1.1973 gehuwd met Klaas Weijl Zwolle 9.10.1896- Zwolle 5.12.1982 (voorman-rangeerder bij de NS)

  1. Eppie Weijl Vlagtwedde 20.7.1919 (heeft op kantoor gewerkt) gehuwd met Jan Gerrit Soetekouw
    1. Jan Gerrit Soetekouw geboren 31.1.1953 3-j+hbs, PA, leraar land-en t.b.sch.Kapelle
      gehuwd met Elisabeth Meulbroek, geboren13.12.1952 verpleegster + verpl.begeleidster
      1. Annemiek Elisabeth Soetekouw geboren 1.3.1979
      2. Jan Gerrit Bastiaan Soetekouw geboren 8.11.1982
    2. Hera Geppien Margo Soetekouw geboren 25.4.1958 VWO,v Egeraatschool, Schoevers Arnhem dir.secr. Inst Pluimvee, Spelderholt
      gehuwd.met Rob Hendrik Kramer,geboren VWO, KMA, beroepsofficier


  1. Fokko Klaas Weijl geboren Zwolle 30.11.1922- overleden Zwolle 26.02.2000 september 1943-mei 1945 boerenknecht in Duitsland, mulo, boekhouder vakex ptt. Was werkzaam bij telefoondistrict Zwolle
    gehuwd op 13-05-1960 te Zwolle met Wilhelmina Margaretha Speek (Willy) geboren Zwollerkerspel 10.9.1922 Overleden Dalfsen op 16-06-2013 Mulo, steno + typen, Eng.handelscorrespondentie, piano, telefoniste, directiesecretaress, chef expl. telefoondistrict, hoofd telefoonzalen Zwolle


Fokko en Willy


Zwolle Algemene begraafplaats Meppelerstraatweg


'Brief Zwolle december 1933


mooie huisje zag, waar ze zoo zuinig voor is geweest, en waar ze niet heeft mogen wonen,
't Kwam haar zoo toe. Maar, al denk en tob je er nog zoo over, 't is voorbij en dan mogen wij nog dankbaar zijn, dat we U allebei nog mogen hebben en U dat U nog zoovelen overhoudt die U allen met de dezelfde liefde aanhangen. U kunt er beiden goed tegen hè?
Klaas zei dat U er beiden zoo goed uitzag. Na nieuwjaar kom ik bij U. de eerste week na nieuwjaar, dan heeft Eppie nog vacantie.
Ze moet 8 Jan. weer naar school. Ik kom maar zoo aan, maar in elk geval voor de 8ste..

't Vriest al weer hè? 't Is te hoopen dat 't niet weer zo koud word dan laatst. Hoe is 't met Uw handen moeder, hebt U de kou er ook weer zo in?
Ik weer zoo in de voeten, en alle dagen zoo'n kiespijn 'k Zal ze maar laten trekken, er zit toch anders niks op.
Zoo is 't ook niks en ze zijn allemaal stuk en als er maar een beetje tocht in komt, is 't al weer mis.
Moeke mijn cactus is al uitgebloeid, zou 't hier te warm zijn dat hij zoo vroeg bloeit? Mijn clivia zit nog geen knop in.
Hoe is 't bij Betsie en Karsie, zeker ook alles goed hè? Ze zullen 't wel druk hebben met die korte dagen, en zooveel vee te voeren en drinken geven.
Ziezoo, nu is de brief alweer vol, nietwaar?

Nu Vader en Moeder, houd U maar dapper hoor, en dan tot ziens.

De hartelijke groeten.
Klaas, Eppie, Eppie, Fokko.